سکوتی تلخ و افکاری سرشار از کابوس
هر شب مرا در آغوش میگیرند
چشم هایم با خاطراتت خیس میشوند
هر ثانیه نبض احساسم تو را صدا میزنند
و همواره تنها مرهم من
پرواز به رویای شیرین توست...
+دلم هوایِ منِ دو سال پیش رو میخواد...
بزرگ شدن...حقیقت هارو فهمیدن
-درد داره
